Dag Dubai...

De laatste dag zit er bijna op. Een dag van opruimen, de laatste dingen kopen, auto inleveren en vooral inpakken. 8 maanden Dubai zit in 3 koffers en 2 stuks handbagage gepropt. Een leventje dat geleefd is, tijd om Dubai te verlaten. Vanavond gaan we nog met de Nederlandse groep een hapje eten bij een Spaans restaurant. Het is ook een dag van afscheid nemen van de gemaakte vrienden. En dan gaat vanacht om vijf uur Dubai-time de wekker om vlucht KL430 van 8 uur richting Amsterdam te halen.

Via deze weg wil ik alle enthousiaste blog-lezers bedanken voor jullie leuke reacties! Fijn dat jullie op deze manier hebben kunnen mee-genieten van ons leventje in Dubai. Vanaf morgen staat ons een ander leven, een nieuwe start in Haarlem te wachten. Tuurlijk kijk ik daar ook naar uit, nu kunnen we weer lekker vaak afspreken! En hopelijk vind ik snel een nieuwe, uitdagende job. Maar nu is het toch even slikken.

Dag Dubai.....

Avondje uit

Gisteravond hebben we op 'gepaste wijze' afscheid genomen van Mun & Ali, d.w.z. we zijn een avondje flink uitgeweest! We zijn gestart in het sushi restaurant van het Grand Hyatt hotel. Volgens Mun kun je hier de beste (en duurste...) sushi in Dubai eten, daar heeft hij wel gelijk in. Het was erg lekker & gezellig. Daarna zijn we naar de Cin Cin gegaan, een wijnbar in het Fairmont hotel. Mun had net een nieuwe auto gekocht, een Aston Martin DB8 Vantage.

Dit was natuurlijk een 'dit moet ik nog gedaan hebben' moment, dus hup op Rich z'n schoot op de passagiersstoel (het is namelijk een tweezitter waarin je nog geen pak melk kan meenemen ;-) en op naar de Cin Cin. Wat een auto, supermooi! In de wijnbar waren nog een aantal bekenden, waaronder Omar & Mohammed. We hebben gezellig staan kletsen en daarna zijn we doorgegaan naar Club 400. Een exclusieve club waar je alleen binnenkomt als je een VIP-gast bent en een tafel reserveert waar je dik voor betaalt. Voor Ali geen probleem, je kan wel merken dat hij een echte 'clubber' is. Hup langs de wachtende rij, de portier een handje schudden en we stonden binnen ;-). Om 2 uur had ik geen voeten meer over en hebben we een taxi naar huis genomen.

Het was een fantastische avond! We zullen deze vrienden en (luxe) avondjes uit missen, het nachtleven in Dubai bruist.

Buddha Bar

De laatste dagen in Dubai proberen we alles wat we nog niet gezien en / of gedaan hebben alsnog te doen. Op mijn lijstje stond o.a. de Buddha Bar. Toen Rich in juni zonder mij in Dubai was voor de opstart van zijn project, bezocht hij met een aantal mensen van de bank de Buddha Bar. Hij stuurde me een sms dat hij het een coole bar vond en dat we we hopelijk samen hier nog eens een drankje konden doen. Nu, 7 maanden later, hebben we dat eindelijk gedaan. Je vraagt je misschien af, waarom nu pas? Is het omdat een drankje hier gemiddeld 10 euro het stuk kost? Of omdat het aan de andere kant van Dubai ligt? Of omdat het nog nooit gelukt is een tafeltje te reserveren?

De Buddha Bar kunnen we nu in ieder geval van het lijstje strepen! Helaas blijven er een aantal leuke dingen ongezien / ongedaan voor ons. 14 februari draait Tiesto in Dubai, hier hadden we al kaartjes voor gekocht. Helaas, die moeten we nu proberen door te verkopen. En eind februari staat het Barclays Tennis Tournooi op de agenda met toppers als Federer en Henin. Ook zullen we de Burj Dubai niet in vol ornaat zien, de toren is nu meer dan 600 meter en nog niet af.

Ja, afscheid nemen van Dubai valt zwaar...

Oman

Dit weekend zijn Rich & ik naar Muscat, de hoofdstad van Oman, geweest. Dit is het rechter buurland van de UAE. Het ligt op slechts 40 minuten vliegen van Dubai, maar wat een wereld van verschil! Het is een prachtig land dat pas vanaf 1970 tot bloei kwam toen Sultan Qaboos (Brunei en Oman zijn de enige sultanaten in de wereld) aan de macht kwam. Voor 1970 waren er slechts 3 scholen in Oman, er was 1 ziekenhuis met 23 bedden (je begrijpt, de gemiddelde levensverwachting was maar 47 jaar...), geen krant en slechts 2 wegen (de ezel was het vervoersmiddel). Vergeleken met Dubai is het nog erg relaxed in Oman, men maakt zich niet snel druk, de wegen staan niet vol files en er is veel meer cultuur te vinden. Op de dag dat wij aankwamen, trok er helaas een koudefront over het land. Er stond een harde wind dat zorgde voor golven van ca. 4 meter! We hebben een heerlijke strandwandeling gemaakt, lekker uitgewaaid.

De volgende ochtend hadden we een private Wadi Tour geboekt (een wadi is een droge rivierbedding). Onze gids kwam ons in een Toyota Landcruiser vanaf ons hotel ophalen, wat geen overbodige luxe was! Na een uur rijden kwamen we aan bij de Hajar Mountains waar de snelweg ophield en we verder gingen via Wadi Bani Auf. Stel je dit voor: via een smalle zand- en kiezelweg rij je de berg op naar een hoogte van ca. 2500 meter. Onderweg kom je bergdorpjes tegen waar mensen nog leven van datgeen ze verbouwen met behulp van het water dat uit de berg stroomt. Soms schommelt de auto zo, dat het net voelt alsof je door erge turbulentie vliegt met het bordje "riemen vast" aan. Lachen toch!? Boven op de berg hadden we een prachtig uitzicht over de bergtoppen en het dal. De route terug naar het hotel verliep via mooie dorpen, velen met een fort waaronder Nizwa (dit was voor Muscat de hoofdstad). Toen de Portugezen Oman veroverden, bouwden zij namelijk overal forten en uitkijkposten om het land te beschermen tegen invallen van buitenaf.

Oman is niet echt een land dat je snel boekt voor een vakantie, velen weten niet eens waar het ligt. Ik eerlijk gezegd ook niet voordat we naar Dubai gingen. Maar het was een heerlijk weekend en zeker een aanrader!

"Verre"-jaardag

Vanavond hebben we geproost op Rich z'n verjaardag in restaurant Verre. Dit is Gordon Ramsay's eerste restaurant in het buitenland. Deze lokatie behoort tot de dingen die we gezien / gedaan moeten hebben in Dubai. Het restaurant is namelijk al 3 jaar achterelkaar uitgeroepen tot Beste Restaurant in Dubai. Ik moet eerlijk zeggen, het eten (en de bediening) was ook echt fantastisch! Een kleine anekdote over de chef kok:

"British born Matt Pickop unbelieveably became a chef by accident. As a student doing evening bar work, he ended up helping out in the kitchen one day and found he totally loved the adrenalin rush of a busy kitchen. He abandoned his studies and trained as a chef. In 2002 he joined Gordon Ramasay at Claridges, London, rising to Chef de Partie after only two months. Now he is Executive Chef at Verre at Hilton Dubai Creek Hotel".

Happy Birthday!

Gefeliciteerd! Rich is vandaag 31 geworden en dat hebben we lekker in het zonnetje gevierd. Gisteravond zijn we voor de laatste keer op Dubai Airport geland. Dat gaf een dubbel gevoel. Aan de ene kant weet je dat het avontuur voorbij is, aan de andere kant wil je er nog niet aan...We gaan er deze dagen dan ook nog maar eens goed van genieten! En daar zijn we vandaag meteen mee begonnen. Zie Rich hier smullen van een lekker stuk taart bij de Lime Tree Cafe. Daarbij een lekkere bak cappucino en de zon. De beste ingredienten voor een leuke verjaardag ;-). Vanavond gaan we naar Verre, het restaurant van Gordon Ramsay. Ook dat wordt genieten want dit restaurant heeft een Michelin Ster. Ja, de laatste dagen in Dubai gaan we leven als een echte Sheik en Sheika, haha!

Du-bye...

Ik zat gisteravond gezellig in de kroeg met Siem een chardonneetje te drinken en te kletsen over van alles & nog wat. Onder andere over ons Dubai-avontuur, hoe leuk we het hebben gehad bij het Hyatt (PRIMA ;-)! We besloten Rich een sms te sturen om te vragen of hij ook zin had een wijntje mee te doen. Hij belde meteen terug, met slecht nieuws...Het Dubai-project is stilgelegd. Definitief. Dit kwam echt heel onverwacht. Tuurlijk, we wisten dat het ooit kon gebeuren, we hebben het er vaak genoeg over gehad. Al die afhankelijkheden, de overname, etc. Maar toch hoop je dat het door kan blijven gaan. Vooral voor Rich, ik weet hoe graag hij het (succesvol) af had willen ronden, nog in Dubai had willen blijven. Dit is flink balen, we hebben toch 7 maanden in Dubai gewoond & gewerkt, we voelden ons er echt wel thuis. Gelukkig hebben we veel leuke dingen gedaan naast het werkende leven, wat dat betreft hebben we een hele mooie, leuke tijd gehad. Dat neemt niemand ons af!! We vliegen eind van deze maand voor de laatste keer die kant uit, spullen halen, nog genieten van ons geplande Oman-weekendje en Rich kan op een gepaste wijze het lokale projectteam op de hoogte brengen en de boel afronden. En dan is het: Dubai, Du-bye...